پنج سفر و چند دیدار در تهران؛ علیرضا دبیر در انتخابات اتحادیه جهانی کشتی چقدر شانس دارد؟
By Marzieh DARABI
رادیو سکوی کشتی گزارش می‌دهد: علیرضا دبیر زمانی به فدراسیون کشتی آمد که ایران یک کرسی مهم در اتحادیه جهانی را با استعفای رسول خادم از دست داده بود. در کنار تمام گزارش‌هایی که رئیس جدید در مورد بدهی‌های کشتی و روند نزولی تعداد کشتی‌گیران در ایران می‌داد، روی یک موضوع تاکید زیادی داشت: تصاحب دوباره یک کرسی مهم برای کشتی ایران در اتحادیه جهانی کشتی.
به همین منظور فدراسیون علیرضا دبیر که در شروع کار، پست نایب رئیسی را به حمید سوریان دارنده ۷ مدال طلای جهانی و المپیک واگذار کرده بود، او را بهترین انتخاب برای معرفی به اتحادیه جهانی دانست. بی‌شک او می‌توانست بهترین گزینه برای شرکت در انتخابات هیئت رئیسه اتحادیه جهانی باشد، پرافتخارترین کشتی‌گیر تاریخ ایران با ۷ طلای جهانی، که محبوبیت زیادی در کشتی دنیا دارد؛ اما مسئله مهم در انتخابات اتحادیه جهانی کشتی محبوبیت نبود، بلکه لابی بود
چیزی که به واقع کشتی ایران در آن مقطع هرگز نتوانست آنطور که باید و شاید کاری برایش انجام دهد. رسیدن به سکو، جدای از انتخاب درست یک گزینه، ارتباطات قوی را طلب می‌کرد و علاوه بر فدراسیون کشتی که باید پشت گزینه‌اش ایستاده و هزینه می‌کرد، مدیران کلان ورزشی و حتی مقامات سیاسی نیز باید پای کار می‌آمدند تا حمید سوریان بتواند با شرایط خوبی به انتخابات هیئت رئیسه اتحادیه جهانی برود اما از بدِ ماجرا، جدای از عوامل پیرامونی که همیشه کار را برای رایزنی و لابی از سوی مدیران ورزشی ایران سخت می‌کند، در آن مقطع کرونا و تعطیلی طولانی مدت ورزش جهان و بسته شدن مرزها نیز مزید بر علت شد که حمید سوریان نتواند برای رسیدن به سکو هیچ اقدام موثری را انجام دهد
بیستم تیر ۱۳۹۹ اتحادیه جهانی اسامی نامزدها برای حضور در انتخابات هیئت رئیسه این اتحادیه را اعلام کرد، انتخاباتی که در پیش بود برای تعیین رئیس و ۶ عضو سال جاری هیئت رئیسه به انجام می‌رسید. قرار بود ۵ عضو فعلی و ۹ کاندیدای جدید برای تعیین ۶ عضو هیئت رئیسه اتحادیه جهانی با هم رقابت کنند که نام حمید سوریان در بین کاندیداها دیده می‌شد
انتخابات قرار بود همزمان با مسابقات کشتی قهرمانی امیدهای جهان در صربستان انجام شود، جایی که نناد لالوویچ صربستانی نیز در بین کاندیدای ریاست اتحادیه جهانی بود. حمید سوریان از ایران باید با لوسیو کانوا (ایتالیا)، دانیل ایگالی (نیجریه)، جان کارسناک (اسلواکی)، خانم دینا هارنکو (اوکراین)، مارکو کورپلا (فنلاند)، ادیشر ماچایدزه (گرجستان)، دان رایان (کانادا) و جانی زانبرانو (اکوادور) رقابت می‌کرد اما از چند ماه مانده به انتخابات، زمزمه‌های انصراف حمید سوریان از شرکت در انتخابات شنیده شد تا اینکه شهریور ماه ۱۴۰۰ طی خبری اعلام شد که حمید سوریان تمایلی برای شرکت در انتخابات ندارد.
دلیل مرد هفت مداله کشتی هم عدم رایزنی لازم برای رسیدن به هدف بود. او درحالیکه به دلیل کرونا امکان سفر و لابی با اعضای رای‌دهنده در انتخابات برایش مهیا نشده بود، معتقد بود که رفتنش به صربستان و شرکت در انتخاباتی که نتیجه‌اش از قبل برای ایران مشخص است، بی‌فایده است، بنابراین چندی پیش از مسابقات زیر ۲۳ سال جهان، رسما از شرکت در انتخابات انصراف داد.
علیرضا دبیر البته دیدگاه دیگری در این خصوص دارد و اینطور که پیداست او با دید جدیدی وارد کارزار انتخابات خواهد شد. او این بار حتی اگر مطمئن باشد که به رای لازم نخواهد رسید که این احتمال از شانس برنده شدن در رقابت انتخاباتی برای کسب کرسی، بیشتر است، باز هم در انتخابات و رای‌گیری شرکت خواهد کرد.
روز ششم خرداد ۱۴۰۱ این خبر بعد از جلسه رئیس و نایب‌رئیس فدراسیون از سوی حمید سوریان رسما اعلام شد که برای پر کردن خلاء حضور نماینده‌ای از ایران در هیئت رئیسه اتحادیه جهانی، این بار علیرضا دبیر کاندیدا خواهد شد.
انتخابات قرار است امسال همزمان با مسابقات جهانی بزرگسالان، باز هم در صربستان انجام شود. دفعه قبل حمید سوریان کاندیدا شد و نرفت، این بار علیرضا دبیر نامزد شده و حتما به بلگراد خواهد رفت.
اینکه ایران تا چه حد شانس موفقیت در انتخابات را دارد، چیزی است که شهریور ماه در صربستان مشخص خواهد شد. این موضوع البته ربط زیادی به سفرها و دیدارهای مهم علیرضا دبیر با مدیران رده بالای اتحادیه جهانی و اعضای هیئت رئیسه در مدت نزدیک به سه سال ریاست فدراسیون کشتی، خواهد داشت
او در ماه‌های ابتدایی ریاستش، همراه با حمید سوریان سفری چند روزه به روسیه داشت و با مامیاشویلی عضو مهم اتحادیه جهانی و رئیس فدراسیون کشتی روسیه دیدار و گفت‌وگو کرد، عضوی که نه خودش و نه تیمش تا اینجای کار در بلگرد حضور نخواهند داشت
دبیر در خلال مسابقات جهانی ۲۰۱۹ نورسلطان گفت‌وگوی نسبتا کوتاهی با نناد لالوویچ داشت و در ادامه نیز سفری یک روزه به مقر اتحادیه جهانی برای دیدار با رئیس اتحادیه جهانی کشتی داشت
لالوویچ هم بعدا در مورد این دیدار گفته بود که عضویت در هیئت رئیسه اتحادیه جهانی خیلی ربطی به محبوبیت و جایگاه فرد معرفی شده ندارد و مهم این است که کشور خواهان عضویت در اتحادیه جهانی بتواند آرای اعضای رای دهنده را از آن خود کند
دبیر علاوه بر نورسلطان، به المپیک توکیو و مسابقات جهانی اسلو هم رفت اما آنجا فرصتی برای لابی و رایزنی نداشت. با توجه به بودجه کشتی و مشکلات مالی که فدراسیون برای اداره کشتیِ پرسفر و پر از تورنمنت و مسابقه دارد، امکان اینکه علیرضا دبیر بتواند در اندک زمان باقی‌مانده تا انتخابات، دیدارهای موثری را در این رابطه با کشورهای خارجی داشته باشد، مهیا نیست
البته در این بین چند کشوری از جمله صربستان و مجارستان که طبیعتا می‌توانند تاحدودی هر چند ناچیز در روند انتخابات تاثیرگذار باشند، در ایران حضور پیدا کردند و باید دید آیا این دیدارها برای کشتی ایران و انتخابات پیش رو ثمری خواهد داشت؟
آنچه مشخص است علیرضا دبیر از شکست در انتخابات واهمه‌ای ندارد